แนวทางการป้องกันยีนกระโดด

ดีเอ็นเอส่วนใหญ่ของเราประกอบด้วยองค์ประกอบดีเอ็นเอซ้ำซากที่เห็นแก่ตัว ซึ่งบางส่วนสามารถข้ามจากไซต์หนึ่งในจีโนมไปยังอีกไซต์หนึ่ง ซึ่งอาจทำลายจีโนมได้ องค์ประกอบดีเอ็นเอซ้ำ ๆ ประเภทต่างๆ ถูกควบคุมโดยกลไกการเงียบแบบเดียวกันในรังไข่ของแมลงวันผลไม้อย่างไร หัวใจสำคัญของการค้นพบนี้ โปรตีนที่ไม่เคยมีมาก่อนซึ่งช่วยให้ควบคุมยีนกระโดดได้อย่างมีประสิทธิภาพ

องค์ประกอบที่เห็นแก่ตัวที่แตกต่างกันแข่งขันกันเพื่อระบบป้องกันจีโนมของโฮสต์และคิปเฟิร์ล อาจเป็นชุดแรกของโมเลกุลที่ทำหน้าที่คล้ายคลึงกันที่ยังไม่ถูกค้นพบ ประมาณครึ่งหนึ่งของจีโนมมนุษย์และหนึ่งในห้าของจีโนมแมลงวันผลไม้ประกอบด้วยปรสิตทางพันธุกรรมที่คล้ายกับยีนที่สามารถคัดลอกตัวเองได้ และแทรกตัวเองเข้าไปในพื้นที่สุ่มของจีโนมของเรา ซึ่งอาจขัดขวางการแสดงออกของยีนตามปกติ กลไกการป้องกันหลายอย่างได้พัฒนาขึ้นเพื่อให้ทรานสโปซันส์ เหล่านี้ถูกตรวจสอบ หนึ่งในกลไกดังกล่าวคือระบบรบกวน RNA ที่เรียกว่าเส้นทาง piRNA ทางเดิน piRNA เป็นทางเดินปิดเสียง RNA ขนาดเล็กที่อนุรักษ์ไว้ทั่วอาณาจักรสัตว์ ตั้งแต่ฟองน้ำไปจนถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม กลไกการปิดเสียงนี้ใช้ piRNA ที่สร้างขึ้นจากลำดับที่อุดมด้วยทรานสโพซอนในดีเอ็นเอที่เรียกว่า เป็น RNA ขนาดเล็กที่จับคู่กับโปรตีน Argonaute ที่เรียกว่าเครื่องจักรปิดเสียงเพื่อกำหนดเป้าหมายทรานสโปซันส์เสริมกับลำดับของพวกมัน